Bir işçi, donmuş balık fabrikasında dondurucunun içinde kapalı kalıp donmak üzereyken, fabrika bekçisinin dikkati sayesinde kurtarıldı. Bekçiyi her gün selamlayan ve onunla ilgilenen işçiyi, o gün bekçigöremeyince merak edip dondurucuda buldu ve hayatını kurtardı. Bu olay, küçük iyiliklerin hayat kurtarabileceğini gösteriyor.
Fabrika İşçisi Donmaktan Nasıl Kurtuldu?
Donmuş balık fabrikasında çalışan bir işçi, bir gün dondurucuda işleri sırasında evdeyken kapıyı kapattı. Tüm çabalarına yardım çağrıları yanıtsız kaldı çünkü iş günü sona ermiş ve tüm çalışanlar fabrikayı terk etmişti. Dakikalarca çalışmanın dondurucu etkisi artıyor ve işçi donarak ölmesi ile karşı karşıya kalıyor.
Fabrika Bekçisi İşçinin İçerisinde Nasıl Fark Etti?
Gece geç kalması, fabrikanın bekçisi işçinin işleyişinin fark edilmesiyle dondurucunun kapısı açıldı ve onu yarı donmuş halde kurtardı. Sabah olduğunda, fabrika müdürü bekçiye şu soruyu yöneltti: "İşçinin sağlığı nasıl fark ettiniz?" Bekçi, verdiği cevapla hem işçileri hem de ödenmemişleri şaşırttı: “O'nun dışında hiçbir çalışan bana selam vermiyordu. O her gün bana gülümsedi, halimi hatırımı sorardı. O gün devam eden saatte onu ne gördüm ne de duydum. Bu yüzden insanın içinde emin oldum.
Küçük Bir Selam Hayat Kurtarılabilir mi?
Bekçinin basit bir gözlemi, bir hayatı kurtarmaya henüz yetti. İşçinin günlük hayatta gösterdiği saygı ve selamlaşma, yavaşlayan bir olayın önüne geçti. Bu olay, insani bağların çoğalmasını bir kez daha gözlerin önüne serdi.
İyiliklerin İzleri Hayatta Kalır mı?
iyiliğin ve insani değerlerinin azalması bir kez daha ortaya çıktı. Küçük bir selam, sıcak bir gülümseme veya bir hatır sorma, beklenen bir anda hayat kurtarılabilir. Bu olay, birimizin yaşamında küçük de olsa güzel izleri bıraktığını gösteriyor.
