Ali Besnek’in kaleminden dökülen bu şiir, gurbetin zorluklarını, hasretin ve ayrılığın acısını derinlemesine anlatıyor. Şiirin her dizesinde, uzak diyarlarda yaşanan zorluklar, ayrılığın getirdiği keder ve vuslata duyulan özlem dile getiriliyor.
Gurbet
Gurbet çöldür sevene gurbet zuldür gidene
Gurbet acısı vurur dile gurbet dikendir güle
Gurbet zindan yusuflar yanar pişer
Bizede yazmak düşer
ŞİİR ZAMANI
GURBET
Kaç bahar kaç yaz bitti yardan sıladan ayrı
Can ayrı canan ayrı saymadım kaç yıl yandı
Kaç takvim yaprak döktü sabır tükendi gayrı
Mesafeler katlandı yürüdükçe yol yandı
Hasretin şulesinden gurbette kaç gül yandı
*** *** ***
Bozuldu dost iklimi bülbül güle vefasız
Kaç sevda yarım kaldı kaç ayrılık vedasız
Kaç yürekte kıyamet koptu sessiz sedasız
Dillerde düğüm düğüm kaç feryat sıralandı
Sükutu hayalinden lal oldu kaç dil yandı
*** *** ***
Kaç gece buza kesti gurbetin ayazında
Kaç gül sarardı soldu umudun beyazında
Kalpten mızraba hasret düşer gönül sazında
Vurdukça acı acı kaç hasret yankılandı
Gönül arzu halinden tutuştu kaç tel yandı
*** *** ***
Kurudu gönül gözü gülün ahu zarında
Kaç gül toprağa düştü daha ilk baharında
Kaç yürek nasır tuttu sabrın sınırlarında
Umudun çığlıkları çıkıp arşa dayandı
Semaya kederinden açılan kaç el yandı
*** *** ***
Şu hasret ikliminde kaç gönül zûle düştü
Baharlar öfke kustu bedeli güle düştü
Zindanda kaç yusufun payına çile düştü
Giden yandı kalana binbir gaile düştü
Umutlar serap oldu kan kızıla boyandı
Vuslatı göremeden gül yüzlü kaç kul yandı
ALİ BESNEK
