ŞİİR ZAMANI
Kaç bahar kaç yaz bitti yardan sıladan ayrı
Can ayrı canan ayrı saymdım kaç yıl yandı
Kaç takvim yaprk döktü sabır tükendi gayrı
Mesafeler katlandı yürüdükçe yol yandı
Hasretin şulesinden gurbette kaç gül yandı
Bozuldu dost iklimi bülbül güle vefasız
Kaç sevda yarım kaldı kaç ayrılık vedasız
Kaç yürekte kıyamet koptu sessiz sedasız
Dillerde düğüm düğüm kaç feryat sıralandı
Sükutu hayalinden lal oldu kaç dil yandı
Kaç gece buza kesti gurbetin ayazında
Kaç gül sarardı soldu umudun beyazında
Kalpten mızrba hasret düşer gönül saznda
Vurdukça acı acı kaç hasret yankılandı
Gönül arzu halinden tutuştu kaç tel yandı
Kurudu gönül gözü gülün ahu zarında
Kaç gül toprağa düştü daha ilk baharında
Kaç yürek nasır tuttu sabrın sınırlarında
Umudun çığlıkları çıkıp arşa dayandı
Semaya kederinden açılan kaç el yandı
Şu hasret ikliminde kaç gönül zûle düştü
Baharlar öfke kustu bedeli güle düştü
Zindanda kaç yusufun payına çile düştü
Giden yandı kalana binbir gaile düştü
Umutlar serap oldu kan kızıla boyandı
Vuslatı göremeden gül yüzlü kaç kul yandı.
ALİ BESNEK
Vuslat serap gurbet çöl kan kızıla boyandı
Mecnun yandı peşinden araft kaç kul yandı.