Gurbet

Gurbet çöldür sevene gurbet zuldür gidene

Gurbet acısı vurur dile gurbet dikendir güle

Gurbet zindan yusuflar yanar pişer

Bizede yazmak düşer

ŞİİR ZAMANI

 GURBET

Kaç bahar kaç yaz bitti yardan sıladan ayrı

Can ayrı canan ayrı saymadım kaç yıl yandı

Kaç takvim yaprak döktü sabır tükendi gayrı

Mesafeler katlandı yürüdükçe yol yandı

Hasretin şulesinden gurbette kaç gül yandı

    ***     ***     *** 

Bozuldu dost iklimi bülbül güle vefasız

Kaç sevda yarım kaldı kaç ayrılık vedasız

Kaç yürekte kıyamet koptu sessiz sedasız

Dillerde düğüm düğüm kaç feryat sıralandı

Sükutu hayalinden lal oldu kaç dil yandı

  ***     ***     *** 

Kaç gece buza kesti gurbetin ayazında

Kaç gül sarardı soldu umudun beyazında

Kalpten mızraba hasret düşer gönül sazında

Vurdukça acı acı kaç hasret yankılandı

Gönül arzu halinden tutuştu kaç tel yandı

  ***     ***     *** 

Kurudu gönül gözü gülün ahu zarında

Kaç gül toprağa düştü daha ilk baharında

Kaç yürek nasır tuttu sabrın sınırlarında

Umudun çığlıkları çıkıp arşa dayandı

Semaya kederinden açılan kaç el yandı

  ***     ***     *** 

Şu hasret ikliminde kaç gönül zûle düştü

Baharlar öfke kustu bedeli güle düştü

Zindanda kaç yusufun payına çile düştü

Giden yandı kalana binbir gaile düştü

Umutlar serap oldu kan kızıla boyandı

Vuslatı göremeden gül yüzlü kaç kul yandı

ALİ BESNEK