Kuyruk yıldızı doğduğu zaman, yani sonlarında Ağustos’un… Zorkun'da bir çiçek çıkar. Dalı yaprağı olmaz. Her yeri çiçektir. Önce pembe, sonra eflâtun rengindedir. Adı; Göççiçeği’dir.
Çok merak etmişimdir ama bir türlü sırrını çözememişimdir. Göççiçekleri neden sakin köşelerde değil de, insanların gelip geçtiği yol içlerinde çıkar? Yaz boyu yaylayı şenlendirenlerin, sonra da göç edip gidenlerin ayaklarının altında ezilmekle nasıl bir kader yaşar?
Göççiçeği çıktığı zaman, sonlarında Ağustos’un, Zorkun'da yayladan göçün başladığı zamandır. Her evde göç telâşı yaşanır. Pek çok evde hala göç kömbeleri yapılır. Sararmış haymaların çalılarından göç ateşleri yakılır.
Göççiçeği çıktığı zaman, sonlarında Ağustos’un, sonbahar hüznünün başladığı zamanlardır. Zorkun’da her şey yavaş yavaş tarih olmaya başlamıştır. Tongurdak Kelleli Hüseyin Emmi'nin “Çayyy!” diyen sesinin, Fethi Dinçer'in Kahvehanesi’nin tarih olduğu gibi. Söz ustası Salih Sefa Yazar'ın, kültür ve turizm gönüllüsü Albay Neşet Dinçer'in, Zorkun'un zor yıllarında Dernek Başkanı olan aile büyüğümüz Mehmet İpek'in de tarih olduğu gibi. Önal Arıkan, Demircan, Dede Çıtırık, Hacı Mustuk Tekerek, Bappar Emmi, Konyalı hatta Pancar Hüseyin gibi.
Ağustosun sonlarında, İslahiye’de bal tatlı, hoş rayihalı Kürt üzümlerinin çıktığı, Zorkun'a getirilmeye başladığı zamanlarda, bazı Kürtlerin ekelik yapıp mahallede katırlarla üzüm satmayışını diline dolamıştı Birhoş Onbaşı. Yolda, meydanda her yerde lâtife olsun diye anlatmıştı; “Ben mah’leye çıkup ta 'Üzüm hov, üzüm hov!' diyemem. Ben bukkallara verirem.”
Kuyruk yıldızı doğduğu zaman, yani yirmisinde Ağustos’un, yaz meyvelerinin olgunlaştığı zamandır.
Ağustos'a “hamolduran ayı” da denir. “Önce kuyruk, sonra koruk” derken o kastedilir.
Kuyruk yıldızına “takım” diyenler de vardır. Havanın soğumaya başladığı, meşhur yayla yağmurlarının yağdığı zamandır.
Takım yağmurlarında, yayla toprağı da bir başka kokar. Ve topraktan hilkat garibesi canlılar çıkar. İguana türü sürüngenler, semender tipi simsiyah derili kertenkeleler, rengârenk bukalemunlar....
Zorkun,
Ah Zorkun!
Beyaz papatyalı yayla.
Sarı çiçekli yayla.
Reçine kokulu yayla.
Her yaz sadece iki ayla,
On iki ay içimizde yaşıyor,
Acı tatlı hatırayla.
Kuyruk yıldızı doğduğu zaman,
Ortasında Ağustos'un
Göççiçekleri çıkıyor.
Bize vaktin geldiğini hatırlatıyor.
İşte geldik gidiyoruz,
Dağlar senin olsun.
Allahaısmarladık Zorkun!